Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/245 Esas 2020/4757 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/245
Karar No: 2020/4757
Karar Tarihi: 05.10.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/245 Esas 2020/4757 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davalıdan 6.707,14 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar verdi. Davalı vekili bu kararı temyiz etti. Ancak yapılan yargılamaya, toplanan delillere, davacının maddi zararını ispatlayacak somut delillerin mahkemeye sunulmadığına dair tespitler yapıldı. Hükmolunan tazminat miktarlarının fazla olduğu ve savunma haklarının kısıtlandığı belirtildi. Bu nedenlerle kararın bozulması gerektiğine karar verildi. Ancak, konuda yeniden yargılamaya gerek olmayacağından hükmün düzeltilerek onaylanması kararlaştırıldı. Bu doğrultuda, dava dilekçesinde faiz talebi bulunmadığı ve davacı lehine hükmolunan toplam tazminat miktarı dikkate alınarak davacı lehine 2.004,86 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Kanunlar olarak, 694 sayılı KHK'nın 144. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesine eklenen 9. fıkra da detaylı bir şekilde açıklandı.

12. Ceza Dairesi 2020/245 E. , 2020/4757 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava tarihi : 21/07/2015
Hüküm : 6.707,14 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, hükmolunan tazminat miktarlarının fazla olduğuna, savunma haklarının kısıtlandığına, davacının maddi zararını ispatlayacak somut delillerin mahkemeye sunulmadığına, hükmolunan tazminat miktarlarına ancak dava tarihinden itibaren faize hükmedilebileceğine, davalı lehine vekalet ücretine hükmolunması gerektiğine ve yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacı tarafın talebine uygun şekilde hükmolunan maddi ve manevi tazminat miktarlarına tutuklama tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olmasına karşın, dava dilekçesinde faiz talebi bulunmadığından faize ilişkin karar verilmesine yer olmadığının belirtilmiş olması suretiyle duraksamaya neden olunması,
2- Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 694 sayılı KHK"nın 144. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesine eklenen 9. fıkra ve davacı lehine hükmolunan toplam tazminat miktarı dikkate alınarak davacı lehine 2.004,86 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 2.180 TL vekalet ücretine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümdeki ""Davacının dava dilekçesinde faiz talebi bulunmadığından faize ilişkin karar verilmesine yer olmadığına,"" şeklindeki fıkranın çıkarılması ve davacı lehine hükmolunan vekalet ücreti miktarının 2.004,86 TL"ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.