... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 9. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 06/03/2014 tarih ve 2011/547-2014/100 sayılı hükmün Dairemizin 04/02/2016 tarih ve 2014/43302-2016/2913 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı avukatınca kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı ..., davalı ile, ... ilçesinde bulunan davalı adına kayıtlı taşınmazın 29 yıl süre ile kullanımı konusunda irtifak hakkı sözleşmesi imzaladıklarını, davalı idare tarafından gönderilen 04/10/2011 tarihli yazı ile, 19. yıl irtifak hakkı bedelinin kati teminat tutarı ile birlikte 1.346.272,67 TL olarak ödenmeleri gerektiğinin bildirildiğini, bu rakamın son derece fahiş ve hakkaniyete aykırı olduğunu ileri sürerek 19. yıl irtifak bedelinin mahkemece tayin ve tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, hazine taşınmazlarının idaresi hakkında yönetmelik kapsamında bedelin belirlenmesinde hakkaniyete aykırı bir durum olmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, idarenin sözleşme ve ilgili yönetmelik kapsamında irtifak bedelini 1.346.272,67 TL olarak belirlemesinde bir isabetsizlik bulunmadığından davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiş, Karar Dairemizce 04/02/2016 Tarih, 2014/43302 Esas 2016/2913 Karar sayılı ilamı ile onanmış, davacı bu kez Karar Düzeltme isteminde bulunmuştur.
Taraflar arasında, ... ilçesinde bulunan idare adına kayıtlı taşınmazın 08/10/1993 yılından itibaren 29 yıl süre ile kullanımı konusunda irtifak hakkı sözleşmesi düzenlendiği, sözleşme gereğince idarece, üç yıllık dilimlerin ilk yılında irtifak bedelinin yeniden tespit edileceği hususunun düzenlendiği anlaşılmaktadır. Davacı, üç yıllık dilim başlangıçlarından olan 19. yıl irtifak bedelinin belirlenmesini talep etmiştir. Bu nedenle öncelikle dava konusu üç yıllık dilimin birinci yılı olan ve davalı tarafından yeniden belirlenen 19. yıla ilişkin irtifak bedeli konusunda idarenin takdir hakkını hakkaniyete uygun olarak kullanıp kullanmadığının denetlenmesi gereklidir. Her hakkın kullanımında olduğu gibi, davalıya verilen bu hakkın kullanılmasında da Medeni Kanunun 2. maddesinde hükme bağlanan dürüstlük kurallarına aykırı davranılmaması gereklidir. Davalının sözleşmeden kaynaklanan haklarını dürüstlük kuralları içerisinde kullanması asıldır ve kendisinden beklenen de bu olmalıdır. Bu nedenle eldeki davada davacının talebi, davalının irtifak bedelinin Tespitine ilişkin söz konusu bu hakkını kötüye kullanmak suretiyle fahiş olarak tespit ettiği irtifak bedelinin indirilmesi, başka bir ifade ile davalının bu davranışına hakimin müdahalesi istemini de kapsadığından, davada öncelikle davalının bu konudaki takdir hakkının üst sınırının belirlenmesi gerekli olup, belirlenecek bu miktara göre de, hakkın kötüye kullanılıp kullanılmadığının değerlendirilmesi gereklidir. Olayın özelliği itibariyle, davalının takdir hakkının üst sınırının, irtifak bedelinin yeniden belirleneceği 19. yıl irtifak bedelinin, Hazine Mallarının İdaresi Hakkında Yönetmelik kapsamında belirlenmesinde duraksamaya yer olmamalıdır. Davalının takdir hakkının üst sınırının bu yolla belirlenecek miktar olduğu kabul edilmelidir. Bu belirlemeden sonra ise, hak ve nesafet kuralları ve davacının bu yerde eski kiracı olması durumu da göz önüne alınarak, belli bir miktarda indirim yapılmalı ve bu şekilde dönem başı olan 19. yıl irtifak bedeli belirlenmelidir. Mahkemece açıklanan hususlar gözardı edilerek, hakkaniyet indirimi değerlendirilmeksizin davanın reddine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması nedeni bozulması gerekirken zuhulen onandığı bu sefer yapılan inceleme ile anlaşılmakla, onama ilamının kaldırılarak hükmün davacı yararına anılı gerekçe ile bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, dairemizce verilen 04/02/2016 Tarih, 2014/43302 Esas 2016/2913 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak, hükmün davacı lehine BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 01/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.