MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK hükümleri ile sonradan 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasa belirlenip bu yasanın bir bütün halinde uygulanması gerektiği cihetle, hükmün gerekçe bölümünde ve hüküm fıkrasında 765 sayılı Yasanın lehe hükümler içerdiği kabul edilerek uygulama yapılmasına karşın, hüküm fıkrasında takdiri indirim hükümleri uygulanırken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nın 62. maddesine yer verilmek suretiyle karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı olup; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında "5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi" ibaresi çıkartılarak yerine " 765 sayılı TCK’nın 59. maddesi" ibaresi yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2018 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY

Sayın Daire çoğunluğuyla aramızdaki uyuşmazlık sanığın üzerine atılı suçun sübuta erip ermediği noktasındadır.
Dosya içeriği incelendiğinde ihbarın sanığın annesinin ölümünden 2 yıl sonra yapıldığı, sanığın yaşadığı köyde bir sebepten dolayı gruplaşmanın yaşandığı, köylülerin arasında husumet bulunduğunun bir kısım köylülerin sanık lehine bir kısım sanık aleyhine beyanda bulunmasından anlaşıldığı, Çaycuma 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2010/213 Esas, 2012/67 Karar sayılı ölüm kaydının düzeltilmesi dosyasından dinlenen tanıklarında aynı şekilde gruplaşmış köylülerin ifadelerinden oluştuğu bu nedenle lehe ve aleyhe beyanda bulunanların beyanlarına itibar etmenin mümkün olmadığı, esasen hukuk mahkemesi dosyasında verilen kararın ceza davası için kesin delil niteliğinde bulunmadığı, özellikle mahkemece hükme esas alınan delillerden olan köy halkından ... isiminli kişi tarafından mahkemeye ibraz edilen ve ... isimli kişi tarafından tutulan köyde olay tarihinden önce ve sonra ölen kişilerin ölüm tarihlerinin kayıt edildiği listenin sonradan tutulma ihtimalinin herzaman mevcut olduğu nazara alındığında sanığın üzerine atılı suçu işlediği hususunda şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden, şüpheden sanık yararlanır Ceza Hukuku ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun Onama yönündeki kararına katılmadığımı saygılarımla arz ederim. 16/05/2018