Kasten yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12905 Esas 2019/22416 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12905
Karar No: 2019/22416
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kasten yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12905 Esas 2019/22416 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni'nde 2015 yılında gerçekleşen kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlamalarıyla ilgili mahkumiyet kararı verildiği anlatılmaktadır. Sanığın 2018 yılında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hükmedildiği ve suç tarihinde akıl hastası olup olmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden sağlık kurulu raporu alınması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, hakaret ve tehdit suçlarında hangi delile üstünlük tanındığı açıklanmadan mahkumiyet kararı verilmesi bozmayı gerektirmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, Sanık ve Vasisinin Temyiz Sebepleri, 6723 sayılı kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASI kararlaştırılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/12905 E. , 2019/22416 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın 12.11.2015 tarihli temyiz başvurusu dilekçesi içeriğine göre, hükmü sadece sanık sıfatıyla temyiz ettiği anlaşıldığından bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Sanığın güncel adli sicil kaydı incelendiğinde Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.04.2018 tarih 2017/1100 Esas - 2018/409 Karar sayılı ilamında sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hükmolunduğu anlaşıldığından, sanığın suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nin 32. maddesi kapsamında akıl hastası olup olmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Üniversitelerin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Başkanlığından sağlık kurulu raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Oluşa, tüm dosya kapsamına, sanığın aşamalardaki ifadelerinde üzerine atılı tehdit ve hakaret suçlarını inkar etmesine, tanık ..."ın 10.07.2015 tarihli ifadesinde "..ben ..."ın küfür ettiğini de duymadım." şeklindeki ifadesine ve yine tanık ..."ın 10.07.2015 tarihli ifadesinde "...ikisinin birbirlerini ittiklerini gördüm araya girerek ayırdık, küfür ya da tehdit içeren söz duymadım." şeklindeki beyanlarına göre; hangi delile üstünlük tanındığı açıklanmadan ve gerekçelendirilmeden hakaret ve tehdit suçlarından sanığın mahkumiyetine kararı verilmesi,
Kabule göre de;
3) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve vasisinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.