3. Ceza Dairesi 2019/18294 E. , 2020/2715 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231/5 maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara itiraz edildiği, itirazın merciince incelendiği anlaşılmakla bu hükümler inceleme dışı bırakılmıştır.
1)Sanık ... hakkında Abdullah, ..., ..., ...’ı yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık ... hakkında ...’i yaralama, ...’e yönelik mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükümler kesin nitelikte bulunduğundan sanık çocuk müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
3)Sanıklar ..., ..., ... hakkında ..., ..., ...’ı yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4)Sanık ... hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ...’ın ellerinde sopa ve taş bulunan diğer sanıklar ile birlikte mağdura saldırdığı, sanıkların fiil üzerinde hakimiyet kurarak, fikir ve eylem birliği içinde iştirak halinde eylemlerini gerçekleştirdikleri kabul edilerek sanıklar hakkında TCK’nin 37/1. maddesi yollaması ile hüküm kurulmasına rağmen sanık ... hakkında da TCK’nin 86/1 maddesi ile belirlenen temel cezanın TCK’nin 86/3-e maddesi ile arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz talebinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
5)Sanıklar ..., ... hakkında ...’i yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında TCK’nin 86/1 maddesi ile belirlenen temel cezanın TCK’nin 86/3-e maddesi ile (1/2) arttırılması sonucu 1 yıl 6 ay hapis cezası yerine 1 yıl 2 ay hapis cezasına, TCK’nin 87/3 maddesi ile (1/6) arttırılması sonucu 1 yıl 9 ay hapis cezası yerine 1 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasına, TCK’nin 62. maddesi ile 1/6 oranında indirilmesi ile 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası yerine 13 ay 18 gün hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
6)Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında Selahattin’i yaralama eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Mağdur ...’in yaralanmasına ilişkin düzenlenen Çorlu ilçe Devlet Hastanesinin 25.07.2013 tarihli raporunun emsal raporlara göre denetime imkan verecek yeterli açıklama içermediği ve Adli Tıp uygulamalarına göre yüzdeki sabit izin tespiti bakımından sağlıklı bir değerlendirme yapılabilmesi için olay tarihinden itibaren altı aylık sürenin geçmesi gerektiği gözetilmeden, mağdura ait rapor, hasta müşahede evrakları ve grafilerin Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek rapor alınmasından sonra, sanıkların hukuki durumun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ...’ın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.
