Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/335 Esas 2020/4748 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/335
Karar No: 2020/4748
Karar Tarihi: 05.10.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/335 Esas 2020/4748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası sonucunda, davalıdan 100 TL maddi ve 100 TL manevi tazminatın alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Davalı ve davacı vekilleri tarafından temyiz edilen kararda, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi ise, manevi tazminat miktarının az olduğu ile sınırlı olarak kabul edilmiş ve bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, hükmolunan tazminat miktarlarına gözaltı tarihi olan 15/04/2008 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerektiği fakat bu nedenle bozma yapılamadığı belirtilmiştir. Sonuç olarak, davacı vekilinin temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değişik Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesi gösterilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2020/335 E. , 2020/4748 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava tarihi : 25/06/2015
Hüküm : 100 TL maddi ve 100 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davalı vekili ve davacı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Davacı vekilinin temyiz isteminin manevi tazminat miktarının az olduğu ile sınırlı olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dairemizin 20/05/2019 tarih,... Karar sayılı bozma ilamı öncesi 26/11/2015 tarih,... Karar sayılı ilk hükümde davacının talebi gereğince hükmolunan tazminat miktarlarına gözaltı tarihi olan 15/04/2008 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, 15/06/2008 tarihinden itibaren faize hükmolunmasının davacı vekilinin temyiz dilekçesinin içeriği dikkate alınarak bozma nedeni yapılamadığı, bu suretle 15/06/2008 tarihinden itibaren faize hükmolunmuş olmasının davalı yönünden kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, bu kez 15/04/2008 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi, yalnızca davacı vekilinin temyiz istemi ile sınırlı inceleme yapılması sebebiyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, hükmolunan manevi tazminat miktarlarının az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.