Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11158 Esas 2020/4744 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11158
Karar No: 2020/4744
Karar Tarihi: 05.10.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11158 Esas 2020/4744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müteahhit olduğu inşaatta çalışan bir kişinin 15 metre yükseklikten düşmesine sebep olarak taksirle öldürme suçundan mahkum edildi. Temyizde, hüküm bölümünde cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi gerektiği belirtildi ve taksirli suçlarda süreye bakılmaksızın TCK'nın 50. maddesi uygulaması mümkün olduğu belirtildi. Hüküm bu sebeplerden dolayı istem aykırı olarak bozuldu. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 62/1, CMK'nın 230/1-d, 232, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/11158 E. , 2020/4744 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın müteahhidi olduğu inşaatta kalıp ustası olarak çalışan ..."ın, inşaatın 5. katında kolon takviyesi işi ile uğraşırken dengesini kaybedip 15 metre yükseklikten yere düşmesi şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin ölmesine sebebiyet verdiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas - 2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre taksirli suçlarda süreye bakılmaksızın TCK"nın 50. maddesi uygulaması mümkün olup, sanık hakkında “sanığa verilen hapis cezasının süresi itibariyle yasal olarak uygulanma imkanı bulunmadığından” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi suretiyle CMK’nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.