Mahkemesi : Mersin 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/09/2013
Numarası : 2012/87-2013/291

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı ve davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm,davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, iş akdinin sonlandığını, çalışma saatlerinin 09.00-17.30 olarak belirlenmiş ise de haftanın 5 günü 20.30-21.00 e kadar çalıştığını, ancak fazla çalışma ücreti alamadığını öne sürerek fazla çalışma ücret alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davacının şube müdürünün denetimi ve gözetimi altında çalıştığının açık olduğu, ayrıca dinlenen ve birbirleriyle tutarlı olan tanıkların yeminli anlatımları ile bankacılık sektöründeki çalışmaların normal mesai bitiminden sonra dahi uzun saatler devam ettiğinin bilinen bir gerçek olduğu, müşteriye hizmetin saat 17,00-17,30"a kadar devam ettiği bu saatlerden sonra gün içi işlemlerin değerlendirilmesi, hesapların ve kasanın kontrolu ile kasanın tutturulması gibi işlemlerin yapıldığı düşünüldüğünde davacının saat 20,30-21,00 "e kadar çalışmaya devam etmesinin olağan olduğu, bu durumda her ne kadar tanıkların davalıya yönelik davaları var ise de beyanlarına itibar edildiği, İnsan Kaynakları Yönetmeliği"nin 6.2.g maddesinin de dikkate alınması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı, 22/02/2011 tarihinde İnsan Kaynakları Yönetmeliği"ni imzalamıştır. İnsan Kaynakları Yönetmeliği"nin 6/2-g maddesinde normal çalışma saatlerinin dışında kalan fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışma ücretlerinin aylık ücrete dahil olduğu düzenlenmiştir. Anılan hükme göre 22/02/2011 tarihi sonrasındaki fazla çalışma ücretlerinin ücrete dahil olduğu tarafların kabulünde ise de, daha önceki çalışma dönemlerine ilişkin taraflar arasında yapılmış böyle bir düzenleme mevcut değildir. Buna rağmen fazla çalışma ücretinin tüm dönem için ücrete dahil olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 14/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.