6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu"na aykırılık eyleminden dolayı kabahatli ... hakkında, aynı Kanun"un 26/1-a ve 26/1-n maddeleri uyarınca 14.178,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü İstanbul Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 18/05/2017 tarihli ve 43422173-660-72522 sayılı kararına karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin İstanbul 8. Sulh Ceza Hâkimliğinin 20/06/2018 tarihli ve 2017/5112 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın süresinde yapılmadığı gerekçesiyle usulden reddine dair İstanbul 9. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/07/2018 tarihli ve 2018/3670 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 20/02/2019 gün ve 13206 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/02/2019 gün ve KYB-2019-21901 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesinde yer alan “Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.” şeklindeki düzenleme karşısında, somut olayda İstanbul 8. Sulh Ceza Hâkimliğinin 20/06/2018 tarihli kararının kabahatli vekilinin geçici olarak adreste bulunmaması nedeniyle en yakın komşusuna haber verilmek suretiyle ilgili muhtarlığa 26/06/2018 tarihinde tebliğ edilmiş ve bu tarihe göre itirazın süresinde yapılmadığından bahisle İstanbul 9. Sulh Ceza Hâkimliğince usulden red kararı verilmiş ise de anılan düzenleme gereğince ihbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarihin tebliğ tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği, tebliğ evrakında yer alan matbu kaşede kapıya yapıştırıldığı ibaresi belirtilmiş olsa dahi itiraz eden vekilinin ihbarnamenin kapıya yapıştırıldığını kabul etmemesi ve rastlantı sonucu 09/07/2018 tarihinde öğrendiğini beyan etmesi nedeniyle idarî yaptırım kararına yapılan itirazın reddine ilişkin hâkimlik kararının kabahatli vekiline usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediğinin tespit edilerek sonucuna göre kabahatli vekilinin itiraz dilekçesinin öğrenme üzerine süresinde verilmiş itiraz dilekçesi olarak kabulü ile itirazın esastan incelenmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı gerekçe ile usulden reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Muteriz vekiline çıkarılan tebligatın usulüne uygun olduğu anlaşılmakla;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.