2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12725 Karar No: 2020/2766 Karar Tarihi: 18.02.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12725 Esas 2020/2766 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıkların hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarında mahkumiyetlerine karar verildi. Ancak, dosya incelendiğinde sanıkların iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu için TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde, bu maddenin uygulanması nedeniyle CMK'nın 226. maddesine aykırı davranıldığı belirlendi. Ayrıca, suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşıldığı için sanık cezalarının artırılması gerektiği de vurgulandı. Sanıkların suçta kullandığı aracı kiralayan sanığın eyleminin suçun işlenmesini kolaylaştırdığı için TCK'nın 39/2-c, 39/1 maddelerinin uygulanması gerektiği de belirtildi. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyle: TCK 53, 116/4, 119/1-c, 165/1, 39/2-c, 39/1.
2. Ceza Dairesi 2019/12725 E. , 2020/2766 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. I-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, II-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından ve sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan dolayı iddianame de TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde, ek savunma hakkı verilmeden belirtilen maddenin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması, 2-Tüm dosya kapsamına göre, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezaların 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, 3-Sanık ... hakkında, atılı suçları işlediğine dair delil bulunmaması ve sanığın da suçlamaları kabul etmemesi karşısında; diğer sanıkların beyanlarına göre eyleminin uzlaşma kapsamında bulunan ve TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi, 4-Sanıkların suçta kullandığı aracı kiralayan sanık ...’nın eyleminin, fiili birlikte gerçekleştirmek değil, suçun işlenmesi sırasında faile yardımda bulunarak icrasını kolaylaştırmak olarak nitelendirilip, hakkında TCK"nın 39/2-c, 39/1 maddelerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 18/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.