Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi (Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi)
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yokluğunda verilen 20/06/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin gerekçeli kararın 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/1. maddesi uyarınca sanığın yargılama sırasında 17/03/2013 tarihli ifadesinde bildirdiği ve merniste de kayıtlı bulunan en son ikamet adresi olan ... adresine çıkarılan tebligatın tanınmaması nedeniyle bila ikmal gelmesi üzerine, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35/2. maddesine göre aynı adreste 17/09/2013 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın merniste kayıtlı adresinin bulunması nedeniyle 7201 sayılı Yasanın 35/2. maddesi uyarınca tebliğ işlemi yapılamayacağından bu tebliğ işleminin geçersiz olduğu ve bu nedenle sözü edilen kararın kesinleşmediği; aynı nedenle 31/10/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verilen mahkûmiyet hükmünün hukuki değer taşımadığı ve sanığın 31/10/2014 tarihli temyiz dilekçesinin 20/06/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik öğrenme üzerine ve süresinde kanun yolu başvurusu niteliğinde olduğu kabul edilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.