Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/180 Esas 2014/7980 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Mersin 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 22/10/2013
Numarası : 2012/398-2013/396

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, 06/01/2012 tarihinde kendisine tahsis edilen araç elinden alınarak Mersin ve ilçeleri eczane satış elamanı olarak görev yapmasının istendiğini, yerine başkaca bir kişinin atandığını,şirketin 2011 yılında E.. B.. adlı kişiyi işe aldığını,bu kişinin bir bayinin isteği üzerine E.. G.. adlı bir bayanı işe alarak davacı ile sahada çalıştırmaya başladığını,bu şahsın işe başlamasından 6 gün sonra davacının arabasının elinden alınıp görev yeri ve görev tanımı değiştirilerek işini yaya olarak yapmasının istendiğini, davalı işverenin bu uygulaması ile davacının iş koşullarını işçi aleyhine ve işçi rızası dışında esaslı bir şekilde değiştirdiğini , bu nedenle 6 günlük yasal süresi içerisinde 13/01/2012 tarihli ihbarname 4857 sayılı İş Kanunun 22.maddesinde çalışma koşullarında esaslı değişiklik sebebiyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının kendi iradesiyle istifa ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davacının bölge sorumluluğundan alınıp Mersin ve ilçelerin eczanelerini dolaşmasının istenmesinin iş şartlarının esaslı suretle değiştirilmesi olduğu, ayrıca davacının kullandığı aracın elinden alınarak başka bir çalışana teslim edilmiş olduğu, 4857 sayılı Kanunun 22.maddesine göre işçinin rızası hilafına yapılan bu değişikliğin işçi tarafından kabul edilmediğinde işçiye iş sözleşmesini haklı fesih imkanı sağladığı, istifa eden işçinin ihbar tazminatı talep edememesine rağmen fesih haklı nedene dayandığından kıdem tazminatına hak kazanacağı gerekçesiyle kıdem tazminatı talebine yönelik talebin kabulüne, ihbar tazminatı talebine yönelik talebin ise reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının kıdem tazminatına esas ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı davalı işyerinde çalışırken asgari ücret ve 170,00 TL yemek bedeli (sodexo fişi) ve de aylık ortalama 600,00 TL prim aldığını iddia etmiştir. Davalı, davacının asgari ücret ile çalıştığını savunmuştur. Mahkemece, davacının asgari ücrete göre hesaplanan kıdem tazminatı alacağının tahsiline karar verilmiştir. Gerçekten; davacının yaptığı iş, çalıştığı süre, eğitim durumu, kendisine sağlanan sosyal imkanlar (araç tahsisi vs.) ile emsal işi yapanlar nazara alındığında davacının asgari ücret ile çalışmayacağı açıktır. Mahkemece, emsal ücret araştırması yapılmalı ve özellikle davacının noter kanalıyla tespit ettirdiği prim ödemesi de göz önünde bulundurularak davacının gerçek ücreti tespit edilmelidir. Eksik araştırma ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.