MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20.05.2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Oluş ve dosya içeriğine göre; mağdurun gece 23:00 sıralarında arabası ile evine giderken sanık ... ve hakkında beraat kararı verilen ...’ın motosiklet ile gelerek mağdurdan şarap parası istedikleri, kabul etmeyip yoluna devam ettiği, ancak takip ederek yeniden para istedikleri, bunun üzerine mağdurun arabadan aşağı indiği, alkollü olduklarını fark ettiği sanık ve ...’ın yanına gidip para vermeyeceğini belirttiği, bunun üzerine ...’ın “Bizde silah ve bıçak var” dediği, mağdurun arabadan aldığı çapa sapı ile ...’a vurması üzerine bıçak ve silah çıkartan sanık ...’ın bıçakla mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin geceleyin, silahla ve birden fala kişiyle birlikte yağmaya kalkışma suçunu oluşturduğu düşünülmeden, kanıtların taktirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa"nın 150/3. maddesi uyarınca savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle atanan savunmana ödenen avukatlık
ücretinin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından kazanılmış hakkın korunmasına, 21.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.