Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11607 Esas 2018/7068 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/11607
Karar No: 2018/7068
Karar Tarihi: 19.03.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11607 Esas 2018/7068 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde açılan alacak davasında, davalının işçiyi haklı neden olmadan kovduğu ve haklarını ödemediği iddia edilmiştir. Mahkeme, davacının taleplerini kısmen kabul etmiş, taraflar da karara temyiz etmiştir. Yargıtay ise, dosyadaki deliller ve kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm taleplerini kabul etmiş ve mahkemenin kararını bozmuştur. Davacının istekleri arasında kıdem tazminatı ile yıllık izin, ücret, fazla mesai ve genel tatil ücreti ile asgari geçim indirimi alacağı vardır.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 18, madde 22.

22. Hukuk Dairesi 2017/11607 E. , 2018/7068 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin, davalıya ait işyerinde makinacı olarak parça başı ücretle çalıştığını, iş akdini haklı nedenle 02.05.2014 tarihinde feshettiğini beyanla kıdem tazminatı ile yıllık izin, ücret, fazla mesai ve genel tatil ücreti ile asgari geçim indirimi alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacıya haklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının hesaplamalara esas alınan hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı iş akdini SGK primlerinin gerçek ücretinden yatırılmaması, fazla çalışma ve genel tatilde çalışma karşılığının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle 02.05.2014 tarihinde feshettiğini beyan etmiş, davalı işveren ise davacı feshinin haklı nedene dayanmadığını davacının yerine personel ayarlaması yapılmadan ayrılmasının işvereni mağdur ettiğini belirtmiştir. Davacının işten ayrılış tarihi sgk"ya 30.05.2014 tarihinde bildirilmiştir. Ancak tarafların kabulünde olduğu üzere eylemli fesih 02.05.2014 tarihinde yapılmıştır. Davacının taleplerinin bu tarihe kadar hesaplanması gerekirken, talebi aşar şekilde 30.05.2014 tarihinin fesih tarihi kabul edilerek hesaplama yapılması hatalı olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.03.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.