Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14880 Esas 2019/3330 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14880
Karar No: 2019/3330
Karar Tarihi: 27.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14880 Esas 2019/3330 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum olmuş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyamamıştır. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı başka bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanık lehine uygulanabilmesi için gerekli şartların olmadığı TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrası uygulanmamıştır.
6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerekmektedir. Ancak, sanık yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur.
Yargılama sürecindeki işlemler kanuna uygun olarak yapılmış, ileri sürülen iddia ve savunmalar delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışılmıştır. Vicdani kanaat dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılmıştır. Eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptanmış, suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiği anlaşılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri: TCK’nın 191. maddesi, 5. fık

10. Ceza Dairesi 2014/14880 E. , 2019/3330 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.