
Esas No: 2015/27889
Karar No: 2018/7064
Karar Tarihi: 12.03.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/27889 Esas 2018/7064 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Mahkeme, davacının kararı temyiz ederken nispi harç ve gider avansını yatırmaması nedeniyle temyiz istemini 04.09.2015 ek kararı ile reddetmiştir. Temyiz isteminin reddine ilişkin verilen ek karar davacı vekilince süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Yargıtay tarafından temyiz incelemesi yapılabilmesi için, temyiz harç ve giderlerinin temyiz eden tarafından mutlaka tam olarak yatırılması gerekir.
Temyiz giderleri, dava dosyasının Yargıtay"a gönderilmesi ve temyiz incelemesinden sonra Yargıtay tarafından dosyanın mahkemeye iadesi için gereken giderler ile temyiz incelemesi sırasında Yargıtay"da ve temyiz incelemesi sonrası yerel mahkemede yapılması gereken tebligatlar için gerekli giderleri kapsar.
Temyiz harçları (mahkemece alınması gereken temyiz harçları) ise temyiz yoluna başvurma harcı ile temyiz karar ve ilam harcından oluşmaktadır.
Temyiz yoluna başvurma harcı Harçlar Kanununda düzenlenmiş, her yıl miktarı değişen maktu bir harç olup temyiz eden tarafından temyiz esnasında peşin olarak yatırılması zorunludur.
Temyiz karar ve ilam harcı ise maktu temyiz karar harcı ve nispi temyiz karar harcı olmak üzere ikiye ayrılmaktadır;
1-Maktu karar ve ilam harcına tabi davaların kabul ve reddine ilişkin kararların ve nispi karar ve ilam harcına tabi davaların reddine ilişkin kararların temyiz edilmesi halinde kararı temyiz edenden/edenlerden maktu temyiz karar harcı alınmalıdır. Maktu temyiz karar harcının tamamı temyiz esnasında temyiz edenden peşin olarak alınır.
2-Nispi karar ve ilam harcına tabi davaların kabulüne (ya da kısmen kabulüne) ilişkin kararların temyiz edilmesi halinde;
a) Kararı yalnız davalı temyiz etmiş ise kararı temyiz eden davalıdan nispi temyiz karar harcı alınmalıdır,
b) Kararı taraflar temyiz etmiş ise kararı temyiz eden davalıdan yukarıda belirtildiği gibi nispi temyiz karar harcı, kararı temyiz eden davacıdan ise maktu temyiz karar harcı alınmalıdır,
Nispi temyiz karar harcı, mahkemece alınmasına karar verilen nispi karar ve ilam harcının dörtte biri olup bu miktar (mahkemece alınmasına karar verilen nispi karar ve ilam harcının dörtte biri) temyiz esnasında temyiz edenden peşin olarak alınır.
Somut olayda, mahkemece davacının maktu harca tabi olduğu gözardı edilerek temyiz harcını eksik yatırdığı gerekçesiyle davacının temyiz isteminin reddine karar verilmesi hatalı olup, temyiz isteminin reddine ilişkin 04.09.2015 tarihli Ek kararın ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının bir takım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, ücret, hafta tatili, fazla mesai, asgari geçim indirimi, yol-yemek yardımı ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işyerine gelmemesi sebebiyle iş akdinin sona erdirildiğini ve alacaklarının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, davalı tarafça dosyaya bir takım imzalı yıllık izin belgelerinin sunulduğu görülmektedir. Ancak mahkemece bu belgeler dikkate alınmaksızın alacağın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, yıllık izin belgelerinin değerlendirilerek sonucuna göre yıllık izin ücreti alacağı hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.