Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15833 Esas 2019/22385 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15833
Karar No: 2019/22385
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15833 Esas 2019/22385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, kasten yaralama suçundan sanığı hükmün açıklanması suretiyle mahkum etti. Ancak Yargıtay, hükümdeki bazı eksiklikleri gerekçe göstererek kararı bozdu. İlk olarak, açıklanması geri bırakılan hükmün yeniden açıklanabilmesi için esas üzerinden duruşma açılması ve sanığa savunma imkanı tanınması gerektiği belirtilerek, tensiple dosyadan yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ifade edildi. Ayrıca, hükmün dayandığı kanıtların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve diğer belgelerin gerekçeye yansıtılmaması ve cezanın şahsileştirilmemesi nedeniyle Anayasa ve CMK maddelerine aykırı davranıldığı ifade edildi. Son olarak, TCK'nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, hükmün bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 231/5. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 231/11. maddesi
- Anayasa'nın 141. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 34., 223. ve 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 6723 say

3. Ceza Dairesi 2019/15833 E. , 2019/22385 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, mahkemece öncelikle esas üzerinden duruşma açılması, sanığa duruşmaya gelmemesi halinde yokluğunda karar verilebileceği ihtarını içeren duruşma gün ve saatini bildirir davetiye tebliğ edilerek duruşmadan haberdar olması sağlanarak kendisini savunma imkanı tanınması gerektiği gözetilmeden; tensiple dosya üzerinden yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 223., 230. maddelerine aykırı davranılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.