Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9690 Esas 2018/4606 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği, dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından; beraat
Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından; mahkumiyet

1-Sanık ... hakkında verilen beraat kararlarına yönelik katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Adli para cezalarında bir Türk Lirasının artakalanının hesaba katılamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan kurum vekili ve sanık müdafiinin temyiz istemleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, dolandırıcılık suçu ile ilgili sonuçta hükmolunan adli para cezasının 1159.44 liradan, 1159.- liraya indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında sahtecilik suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
a)İşe giriş bildirgesi verme yükümlülüğünün 5510 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu"nun 8. maddesi uyarınca işverene ait olması, düzenlenen belgelerin 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu"nun 2-A maddesinde belirtilen “muhasebecilik ve mali müşavirlik mesleğinin konusu” kapsamındaki işlerden olmaması nedeniyle, aynı Yasa"nın 47. maddesine ve Dairemizin istikrar kazanan uygulamasına göre anılan meslek mensuplarının görevleri sırasında veya görevleri sebebiyle işledikleri suç kapsamında sayılamayacağı cihetle, sanık ... tarafından e-bildirge sistemi sayesinde imza ve şifre ile bilgisayar ortamında işe giriş bildirgelerinin verilmesi eyleminde, sahte oluşturulmuş maddi varlığı haiz, somut bir belge de olmadığı dosya kapsamından anlaşılmakla eylemin bu hali ile TCK"nın 244/2-3-son maddelerinde düzenlenen sisteme veri yerleştirme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun niteliği yanlış belirlenerek yazılı şekilde kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan hüküm kurulması,
b)Son bildirimin yapıldığı Kasım 2007 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında eksik yazılması
c) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.