Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16311 Esas 2019/22384 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16311
Karar No: 2019/22384
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16311 Esas 2019/22384 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama suçu nedeniyle verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Sanığın daha önce mükerrir olduğu gerekçesiyle TCK'nin 58/3. maddesi gereğince hapis cezasının tercih edildiği ve adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı dikkate alındı. Ancak, sanığın daha önce suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkum olduğu da tespit edildi. Bu nedenle, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılmadığı için, mahkeme bu konuda soruşturma yapılmasına karar verdi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak da TCK'nin 58/3, 86/2, 2 ve 7. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile ilgili kararı belirtildi.

3. Ceza Dairesi 2019/16311 E. , 2019/22384 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, 26.02.2015 tarihli celse de, ""duruşmalardan vareste tutulmak istediğini"" beyan ettiği görülmekle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın mükerrir olduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği ve adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.12.2011 tarihli, 30.01.2012 tarihinde kesinleşen 2010/374 Esas - 2011/488 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 165/1. maddesi gereğince suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.