Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/19548 Esas 2012/4384 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 134/2.maddesi uyarınca “ihalenin feshini, Borçlar Kanununun 226.  maddesinde yazılı sebepler de dahil olmak üzere yalnız satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenler yurt içinde bir adres göstermek koşuluyla icra mahkemesinden şikayet yolu ile ihale tarihinden itibaren yedi gün içinde isteyebilirler.” Aynı maddenin 6.fıkrasına göre ise; “satış ilanı tebliğ edilmemiş veya satılan malın esaslı vasıflarındaki hataya veya ihalede fesada bilahara vakıf olunmuşsa şikayet müddeti ıttıla tarihinden başlar. Şu kadar ki, bu müddet ihaleden itibaren bir seneyi geçemez.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda, satışın 12.07.2010 tarihinde yapıldığı, borçlunun ise İİK.nun 134/2.maddesinde öngörülen yasal 7 günlük süreden sonra 17.10.2010 tarihinde icra mahkemesine başvurarak ihalenin feshini istediği anlaşılmıştır. Buna göre şikayet,  İİK.nun 134/2.maddesinde öngörülen yasal 7 günlük süreden sonra olduğu gibi, başvuru aynı maddenin 6.fıkrası kapsamında da kabul edilemeyeceğinden mahkemece istemin süre aşımı nedeniyle reddi yerine esasının incelenmesi doğru değil ise de, sonuçta istem reddedildiğinden karar sonucu itibari ile doğrudur. Bu nedenle borçlunun sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK. nun 134. maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesine göre işin esasına girilmeden ihalenin feshi talebinin reddi halinde davacının para cezasına hükmedilemeyeceği öngörülmektedir. Bu durumda şikayetçinin ihalenin feshi istemi süre aşımı nedeniyle ve işin esasına girilmeden reddedileceğinden aleyhine ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekmekle beraber anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  :Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Akçakoca İcra Hukuk Mahkemesi"nin 21.01.2011 tarih ve 2010/99 Esas, 2011/1 Karar sayılı kararının hüküm bölümünün para cezası ile ilgili kısmının karar metninden çıkartılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 21/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.