Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda beraatine dair Amasya Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.12.2009 gün ve 2008/120 Esas, 2009/196 Karar sayılı hükmün katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 10.10.2013 gün ve 2011/17392 Esas, 2013/10433 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince yeniden beraat kararı verilerek kurulan 21.03.2014 gün ve 2013/282 Esas, 2014/97 Karar sayılı ilamın katılanlar vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği, bozma ilamı sonrasında mahkemece verilen 21.03.2014 tarihli ikinci hükümde bozma kararına direnilip direnilmediğinin belirtilmediği gibi mahkemece bozma sonrası tanık araştırmasına gidilmesi hususunda kurulan hükmün direnme olmayıp eylemli uyma niteliği taşıdığı anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Önceki bozma ilamında da belirtildiği üzere, iftira atmasını gerektirir bir neden ve husumeti bulunmayıp olay öncesinde sanığı tanımayan mağdurun aşamalarda değişmeyen istikrarlı beyanları, sanığın olayın geçtiği apartmana hiç girmediği yönündeki savunmasını doğrulamayan tanık beyanları, teşhis tutanakları ve tüm dosya dosya kapsamına göre; mağdur ile tanık Veysel"den hemen önce apartmana girip yukarı çıktıktan sonra aşağı inerken merdivenlerde karşılaştığı mağduru omzundan tutup dudaklarından öperek hızla olay yerinden uzaklaşan sanığın lehe kanun değerlendirmesi de yapılarak cezalandırılması yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.