3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/17951 Karar No: 2019/22383 Karar Tarihi: 05.12.2019
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17951 Esas 2019/22383 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kasten yaralama davası hükmü temyiz edilmiştir. Yargıtay, hüküm açıklanması suretiyle mahkumiyet kararını onamıştır. Ancak, kararın dayandığı kanıtların ve sanığın eyleminin tüm unsurlarının gerekçeye uygun şekilde açıklandığı yeni bir hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, suç tarihinde yürürlükte olan ve eyleme uyan kanun maddelerinin belirlenmesi gerektiği ve sanığa fazla ceza verildiği nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi ve 7/2. maddesi, 5560 sayılı Kanun'un 4. maddesi, 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34. ve 223., 230. maddeleri.
3. Ceza Dairesi 2019/17951 E. , 2019/22383 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 223., 230. maddelerine aykırı davranılması, 2) Sanığın eylemi sonucunda müştekinin hayat fonksiyonlarını orta (2.) derecede etkileyecek kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinin 19.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Kanun"un 4. maddesi ile yapılan değişikliğe kadar müstakil fıkra olduğu da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 7/2. maddesi gereğince, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve eylemine uyan 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi ile hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3. maddeleri kararın gerekçe bölümünde eyleme uygulanıp elde edilecek sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle denetime olanak imkan verecek şekilde lehe olan Kanun"un belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle sanığa fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.