Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/118 Esas 2017/1422 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, anestezi ve reanimasyon uzman doktoru olarak çalıştığını, işveren tarafından ücretlerinin eksik ödenmesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin ve ödenmeyen ücret alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının hak edişlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin 12/04/2016 tarih ve 2014/32322 Esas, 2016/9176 Karar sayılı ilamıyla “1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yıllık ücretli izin alacağının hesabı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının davalı işyerinde doktor olarak çalıştığı, bilirkişi tarafından yıllık izin alacağının hesaplanmasından sonra, kullanmadığı 542 gün yıllık izni olduğuna dair yemin ettiği anlaşılmaktadır. Ancak davacı yemin ettikten sonra 109 gün yıllık ücretli izin kullandığına dair belgeler işverence sunulmuştur. Dolayısıyla davacının yalan yere yemin ettiği açıklığa kavuşmuştur.Yargılama devam ederken davacı, sulh teklifinde yıllık izin alacağını 52 gün olarak açıklamıştır. Bu beyan bağlayıcıdır. Bu durum karşısında yıllık izin alacağının 52 gün olarak hüküm altına alınması gerekir.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Yerel mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı vekili temyiz aşamasında 21/11/2016 tarihli dilekçesi ile yıllık ücretli izin alacağından feragat ettiğinden ve feragat 6100 sayılı HMK.’un 307. maddesi uyarınca davayı sonuçlandıran usulü bir işlem olduğundan, feragat konusunda bir karar verilmek üzere hükmün sair yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.