Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK’nun 134.maddesinin 2.fıkrasında; ihalenin feshini, Borçlar Kanunu’nun 226. maddesinde yazılı sebepler de dahil olmak üzere, yalnız satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenlerin isteyebileceği belirtilmiş, ayrıca maddenin aynı fıkrasında; “...Talebin reddine karar verilmesi halinde icra mahkemesi davacıyı feshi istenilen ihale bedelinin yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder. Ancak işin esasına girilmemesi nedeniyle talebin reddi halinde para cezasına hükmolunamaz” düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda ihalenin feshini isteyen kişinin, takipte taraf olmadığı gibi tapu kaydında da ilgili sıfatının bulunmadığı görülmektedir. Tapu kaydında lehine ihtiyati tedbir şerhinin bulunması, şikâyetçiye yukarıdaki maddede yazılı olduğu üzere tapu sicilindeki ilgili sıfatını kazandırmaz. Bu durumda şikâyetçi, ihalenin feshini isteyebilecek kişilerden olmadığından, istemin aktif husumet yokluğu nedeniyle reddi gerekirken, işin esası incelenerek sonuca gidilmesi doğru değilse de, sonuçta istem reddedildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak işin esasına girilmeden istemin reddi gerektiğinden, şikâyetçinin %10 para cezasına mahkum edilmesi isabetsiz olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ: Şikâyetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Adana 1.İcra Mahkemesi"nin 16.08.2011 tarih ve 2011/188-741 sayılı kararının hüküm bölümünün 2.paragrafında yer alan “Feshi istenilen ve ihale bedeli olan 1.055.00 TL’nin %10’u 105.500 TL para cezasının müştekiden tahsiline” şeklindeki kısmın silinerek karar metninden çıkarılmasına,  kararın düzeltilmiş bu şekliyle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 21.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.