Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27184 Esas 2020/1509 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait ... Unlu Mamulleri ve Pastacılık isimli işyerinde 27/02/2008-12/06/2014 tarihleri arasında tezgahtar olarak aylık 800,00 TL ücretle çalıştığı, yemek ve ulaşımın davalı tarafından karşılandığı, hiç bir sebep gösterilmeden iş akdinin işverence feshedildiği, fazla mesai ve genel tatil çalışmasının bulunduğu iddiası ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının davalı işyerinde geçen hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı 27/02/2008-12/06/2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını iddia etmiş, davalı ise davacının sürekli çalışan olmadığını, gündelik ücretle ihtiyaç oldukça çalıştığını savunmuştur. Dosya kapsamı Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre davacının 02/10/2009 - 04/12/2009, 14/02/2012 - 11/06/2012 ve 01/01/2013 - 09/06/2014 tarihleri arasında geçen çalışmaları kuruma bildirilmiştir.
Mahkemece tanık beyanlarına göre davacının 27/02/2008 - 09/06/2014 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacı tanıklarından...’in davacının üvey babası, davacı tanığı ...n’ın davacı ile aynı mahallede oturan ve yakın işyerinde çalıştığını beyan eden kişi olduğu, diğer davacı tanığı...’ın ise davacının aile dostu olduğu, davacı tanıklarının davacı ile aynı işyerinde birlikte çalışmadıkları, hükme esas alınan tanıkların bilebilirlik durumlarının sınırlı olduğu, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının aksine davalı işyerinde iddia edilen tarihler arasında kesintisiz çalıştığını ispata elverişli olmadığı gibi iddia edilen sürede kesintisiz çalışmayı ispata yarar yazılı delil de bulunmamaktadır.
Hal böyle olunca, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları esas alınarak belirlenecek çalışma süresi üzerinden talep konusu alacaklar hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir iken eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup bozma nedenidir.
3-Taraflar arasında bir diğer uyuşmazlık konusu davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasındadır.
Somut olayda, davacı 07.30-19.30 saatleri arasında günlük 12 saat çalışarak fazla çalışma yaptığını iddia etmiş, delil olarak tanık deliline dayanmıştır. Yukarıda açıklandığı üzere davacı tanıkları davacı ile aynı işyerinde birlikte çalışan fazla çalışma iddiasını ispata elverişli tanıklar olmadığından ispatlanamayan fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerekir iken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.