Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6782 Esas 2016/1260 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 43/1, 53/1. maddeleri uyarınca neticeten 1 yıl 8 ay hapis cezası.


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın suç tarihinde ve daha önceki zaman dilimlerinde katılana ait petrol istasyonundan yakıt satın aldığı, sanığın kredi kartı ile yaptığı bu alışverişler karşılığında işyeri çalışanları tarafından kendisine verilen pos cihazı çıktılarını atmayarak muhafaza ettiği ve işyerinden yaptığı bazı yakıt alımlarında sanki aracına doldurttuğu yakıtın bedelini kredi kartı ile ödemiş gibi bir izlenim yaratarak kendisinde bulunan eski tarihli pos cihazı çıktısını aracına yakıt dolduran petrol istasyonu çalışanlarına verdiği, son olarak suç tarihinde katılan ait işyerine gelen sanığın aynı şekilde aracına doldurttuğu yakıtın bedelini eski alışverişlere ilişkin pos cihazı çıktısı ile ödemek istediği, ancak bu durumun sanığın aracına binip petrol istasyonundan ayrılacağı sırada işyeri çalışanları tarafından fark edildiği, bunun üzerine işyeri çalışanlarının aracını durdurması konusunda sanığı uyardıkları, ancak sanığın yapılan tüm uyarılara rağmen satın aldığı yakıtın bedelini ödemeden petrol istasyonundan ayrıldığı, bu şekilde sanığın üzerine atılı “dolandırıcılık” suçunu zincirleme olarak işlediğinin kabul edildiği somut olayda;
Sanık savunmasına, katılan beyanına, tanık anlatımlarına, tanık ... tarafından ibraz olunan 12/04/2012 havale tarihli dilekçe ekinde yer alan ve sanığa ait kredi kartında değişik tarihlerde yapılan bir kısım yakıt alışverişlerine ilişkin olan pos cihazı çıktılarının incelenmesi neticesinde hem iş
yerinde kalması gereken nüshanın hem de müşteri nüshasının petrol istasyonunda kaldığının tespit edilmiş olmasına ve tüm dosya kapsamın göre; sanığın suç tarihinde ve öncesinde katılana ait iş yerinden satın aldığı akaryakıt bedellerini daha önceki tarihlerde aynı petrol istasyonundan yaptığı alışverişler sırasında aldığı ve muhafaza ettiği pos cihazı çıktılarını kullanmak suretiyle ödendiğinin anlaşılmış olması karşısında; yerel mahkemenin sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu zincirleme olarak işlediğine yönelik kabul ve uygulamasında herhangi bir isabetsizlik görülmemiş, bu gerekçelerle tebliğnamedeki sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 157/1 maddesi uyarınca ceza tayin edilirken hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.