MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, müştekinin otoparka yıkatmak amacıyla anahtar ile birlikte bıraktığı aracı otoparktan alarak çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu nazara alınmadan aynı kanunun 141/1 maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2-Sanığın müştekinin Ziraat Bankasında bulunan hesabına 3.000 TL yatırarak iadeyi sağladığının 18.02.2015 tarihli banka dekontundan anlaşılması karşısında; gerçekleşen kısmi iade nedeniyle müştekiden kısmi iadeye rızasının olup olmadığı açıkça sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2-4 maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 15/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.