Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan beraatine dair Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.07.2010 gün ve 2009/263 Esas, 2010/331 Karar sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 12.06.2014 gün ve 2012/10570 Esas, 2014/7982 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 03.12.2014 gün ve 2014/328 Esas, 2014/471 Karar sayılı ilamın katılan mağdure vekilince temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 12.06.2014 gün ve 2012/10570 Esas, 2014/7982 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 03.12.2014 gün ve 2014/328 Esas, 2014/471sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.