2. Ceza Dairesi 2019/11522 E. , 2019/15563 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kasten yaralama suçundan, sanık ...’nın mahkumiyetine ve tayin olunan cezanın sanığın ikinci kez mükerrir olması nazara alınarak çektirilmesine ilişkin İnebolu Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/03/2014 tarih, 2013/257 esas 2014/50 sayılı kararının, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 20/03/2018 gün ve 2015/1741-2018/2981 sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/07/2019 gün, KD 2019/50103 sayılı itirazı üzerine 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan Bozkurt Asliye Ceza Mahkemesinin 31.10.2006 gün ve 2006/52-60 sayılı silahla tehdit suçundan sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet kararı ile Bozkurt Sulh Ceza Mahkemesinin 28.06.2004 gün ve 2004/22-54 sayılı kasten yaralama suçundan dolayı sanığın 765 sayılı TCK’nın 456/4 maddesi gereğince 445.616,000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair kararlar nedeniyle sanığa tayin olunan hapis cezasının ikinci kez mükerrir olduğu nazara alınarak infazının yapılmasına karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan Bozkurt Sulh Ceza Mahkemesinin 28.06.2004 gün ve 22-54 sayılı mahkumiyet kararının kesin olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve bu nedenle sanığın cezasının sadece mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği gerekçesi ile itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
Temyize konu kararın verildiği 14.03.2014 tarihi itibariyle temyiz incelemesinin 1412 sayılı CMUK’nın 305 ila 326. maddeleri gereğince yapılacağı, CMUK’nın 305. maddesinde ise hangi hükümlerin kesin olacağı belirtilerek kesin olan kararların tekerrüre esas olmayacağı düzenlenmiştir.
Bir hükmün kesin olup olmadığı verildiği tarihteki düzenlemeye göre belirlenir.CMUK’nın 305. maddesinde zaman zaman değişiklikler yapılarak kesinlik sınırı belirlenmiştir. 28.06.2004 tarihinde yürürlükte olan 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 4. maddesinin 4. fıkrası uyarınca uygulamada asıl ceza, bu madde hükümlerine göre para cezasına veya tedbire çevrilen hürriyeti bağlayıcı cezadır. Bu düzenlemeye göre hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilen ağır para cezaları hariç olmak üzere doğrudan hükmolunan ve CMUK’nın 305. maddesinde belirtilen kesinlik sınırı altında ceza içeren mahkumiyet kararları kesin olacaktır.
Sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan Bozkurt Sulh Ceza Mahkemesinin 28.06.2004 gün ve 2004/22-54 sayılı kararı ile sanığın 765 sayılı TCK’nın 456/4 maddesi uyarınca doğrudan hükmolunan 445.616,000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. Doğrudan hükmolunan bu mahkumiyet kararının kesin olup olmadığını bu kararın verildiği 28.06.2004 tarihinde CMUK’nın 305. maddesinde öngörülen kesinlik sınırına göre belirlemek gerekir.
CMUK’nın 305. maddesinde 01.12.1992 tarihinde 3842 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile kesinlik sınırı 2.000.000 lira olarak belirlenmiş, 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile de bu miktar 2.000.000.000 liraya (iki milyar) yükseltilmiştir.
Bu düzenlemelere göre 28.06.2004 tarihinde 765 sayılı TCK’nın 456/4 maddesi uyarınca doğrudan tayin olunan 445.616.000 lira ağır para cezasından ibaret mahkumiyet kararı, 28.06.2004 tarihinde CMUK’nın 305. maddesinde kesinlik sınırı olarak belirtilen 2.000.000 liradan fazla olduğu için temyizi kabil bir karar olup, bu mahkumiyet kararından dolayı sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasında ve mahkemenin 14.03.2014 gün ve 2013/257 Esas, 2014/50 sayılı kararının temyizi üzerine bu kararın onanmasına ilişkin Dairemizin 20.03.2018 gün ve 1741-2981 sayılı ilamında bir isabetsizlik bulunmadığından yerinde bulunmayan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının incelenmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 15/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.