Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre borçlunun temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) Alacaklının temyiz itirazlarına gelince :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK’nun 82/12. maddesi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. Mahkemece, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedeli bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise, satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirtilen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı kendisini yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Somut olayda bilirkişi raporunda öngörülen,  mevkii ve semti belirtilmeksizin Kayseri ilinde davacının haline münasip olacağı belirtilen mesken fiyatlarına göre yapılan değerlendirmenin yukarıdaki açıklamalara ve yasanın amacına uygun olmadığı görülmektedir. Borçlunun Kayseri’nin daha mütevazi bir semtinde daha mütevazi vasıfları taşıyan haline münasip evi alabileceği değerin yukarıdaki kurallara göre belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. Diğer taraftan kabul şekli itibariyle de mahallinde yapılan keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporunda, meskeniyet şikayetine konu taşınmazın değerinin 77.669,28 TL, borçlunun haline uygun evi alabileceği değerin ise 60.000.000 TL olarak belirlenmesi nedeni ile satışın, borçlunun haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına da karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.

SONUÇ  : Alacaklının  temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.