Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3311 Esas 2019/413 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3311
Karar No: 2019/413
Karar Tarihi: 06.02.2019

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3311 Esas 2019/413 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın müştekinin şirketinde çalıştığı süre boyunca müşterilerden tahsil ettiği parayı ve kendisine verilen cep telefonunu iade etmeyip uhdesinde tutması nedeniyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verildi. Mahkeme, sanık savunması, müşteki beyanları ve dosya kapsamından suçun sabit olduğu sonucuna vardı. Ancak sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde mükerrirler hakkındaki infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaması kanuna aykırı olduğundan hükmün BOZULMASINA karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu'nun 155/2, 43, 52/2, 53 ve 58/6-7, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2017/3311 E. , 2019/413 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, müştekinin şirketinde şoför olarak çalıştığı, müşterilerden nakliye karşılığında tahsil ettiği parayı ve kendisine verilen cep telefonunu iade etmeyip uhdesinde tuttuğunun iddia edildiği olayda; sanık savunması, müşteki beyanları ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK" nın 58/6-7. maddeleri gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.