MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25/10/2018 tarihli 2018/4-394 Esas ve 2018/478 sayılı Kararında belirtildiği üzere; 6763 sayılı yasa değişikliğinden önce de uzlaştırma kapsamında olan TCK’nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 2. cümlesinde düzenlenen tehdit ve aynı Kanunun 125/1 ve 86/2. maddelerinde düzenlenen hakaret ve yaralama suçlarına ilişkin olarak usulüne uygun yerine getirilmiş olan uzlaştırma işlemlerin yenilenmesinin gerekmediğinin anlaşılması karşısında tebliğnamede yer alan bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Katılanın yaralanmasına ilişkin Aydın Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesinin 11/03/2014 tarihli adli raporunda; “kişinin yapılan muayenesinde sağ ön kolda hassasiyet saptandığı” belirtilmesine rağmen, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir olup olmadığı yönünde bir belirlemenin yapılmadığı ve bu haliyle katılanın adli raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığının anlaşılması karşısında, katılana ait tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporlar ile varsa grafilerinin temin edilip en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, yaralanmasının niteliği hakkında duraksamaya yer vermeyecek nitelikte kesin rapor aldırılması gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Tanıklar ..., ... ve ..."in aşamalardaki anlatımlarının, birbirleriyle çelişkili olması karşısında, anlatımlar arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılarak, sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, CMK’nın 59/2, 212/2. maddelerine aykırı davranılması,
3- Hakaret suçunun, haksız tahrik altında işlendiğinin kabulü karşısında, özel hüküm olan TCK"nın 129. maddesi yerine genel tahrik kurumunu düzenleyen aynı Kanunun 29. maddesi ile hüküm kurulması,
4- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetindeki TCK"nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik, 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, hakaret, tehdit ve yaralama suçlarında seçimlik cezada hapis cezasının tercih edilmiş olması ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan karar verilmesi nedeniyle, öncelikle tekerrüre esas alınan suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı saptanarak, sonucuna göre tekerrür, hapis cezasının tercih edilip edilmeyeceği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının değerlendirilmesi gerekliliği,
5- TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.