MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.07.2016 tarih ve 2014/22-2016/191 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “...” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPE’ne başvuruda bulunduğunu, 2011/34742 kod numarasını alan başvurunun, ilanı üzerine müvekkili tarafından itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın reddedildiğini, “...” markasının müvekkili adına tescilli olan “...” ibaresini birebir içerdiğini, markaya bir bütün olarak bakıldığında davaya konu olan marka başvurusunun tüketici tarafından görüldüğünde ya da duyulduğunda ilk dikkat çeken unsurun “...” ibaresi olduğunu, itiraza gerekçe olarak gösterdiği markanın doğrudan 41. sınıfta tescilli olduğunu, davaya konu olan markanın da 41. ve 43. sınıflarda tescil edilmek istendiğini, 43. sınıftaki hizmetlerle markalarının bulunduğu 29. ve 30. sınıfta yer alan emtialar arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu, iltibas ihtimali ve KHK 8/4 hükmünde yer alan koşulların bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent Enstitüsü vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, ...’nın İspanyol’ca da ev, ...’nın ise “zeytin” anlamlarına denk geldiğini, müvekkilinin markasının zeytin evi olduğunu, davacının markası ile bir alakasının olmadığını, davacının 43. sınıfta bir tescillinin olmadığını, davacıya ait ... markası ile benzerliği veya yakınlığının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, “...” ibaresinin markaya ciddi anlamda ayırt edicilik kazandırmadığı, “...” ibaresinin markanın temel unsuru olup diğer unsurların ise yan unsur niteliğinde bulunduğu, her iki markanın karıştırılma ihtimalinin olduğu, 41. sınıf emtialar yönünden 8/1-b anlamında benzerlik bulunduğu, diğer emtialar bakımından iltibas oluşmadığı, davacının markasının tanınmış marka olarak değerlendirildiği, 556 sayılı KHK m. 8/4 deki şartların gerçekleştirdiği için dava konusu markanın tesciline engel bir durumu söz konusu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, TPE YİDK kararının iptaline, 2011/34742 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 22,50 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 27.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.