Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre alacaklının temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) Borçlunun temyiz itirazlarına gelince :
Sair  temyiz  itirazları   yerinde değil   ise  de;
İİK"nun 169/a maddesinde, icra mahkemesi hakiminin borcun olmadığının veya itfa veya imhal edildiğinin resmi veya imzası ikrar edilmiş bir belge ile ispatı halinde itirazı kabul edeceği, yine   TTK.nun 722. maddesi gereğince hamil, müracaat yoluyla çek bedelini, ibraz gününden itibaren faizini, protesto ve ihbarname masraflarını ve çek bedelinin ‰3"ünü aşmamak üzere komisyon ücretini borçludan talep edebileceği, TTK.nun 695. maddesinde ise çek tazminatından  keşideci-borçlunun sorumlu olacağı düzenlenmiştir.  
Somut olayda,  lehdar-borçlunun; takip konusu çekin  cari hesap ilişkisi nedeniyle verildiği, cari hesap borcunun  10.597,00  TL olduğu, bu nedenle istenen 25.000 TL çek bedelinin 14.403 TL lik kısmına,  çek tazminatına, komisyona  ve faize  itiraz ettiği, mahkemece  borçlunun  İİK"nun 169/a maddesinde belirtilen nitelikte belge sunmadığı nazara alınmadan, taraflar arasındaki cari hesap ekstresi, ticari defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak borca kısmi itirazın reddine dair hüküm kurulduğu, diğer itirazlar konusunda  ise bir karar verilmediği görülmektedir.
Bu durumda mahkemece borçlunun kısmı borca itirazının İİK 169/a maddesinde belirtilen belgelerden biri ile ispat edemediği gerekçesiyle reddiyle,  fer"i alacaklar yönünde ki  itirazlarının yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler  çerçevesinde incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi yerine  eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi  isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda 2 nolu bentte yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.