Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 70, 75, TCK"nın 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06/11/2007 gün ve 167/222 sayılı kararında belirtildiği üzere Ağır Ceza Mahkemesi nezdindeki Cumhuriyet savcılarının yargı çevresindeki Asliye ve Sulh Ceza Mahkemelerinin hükümlerine karşı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı 30/04/2019 tarihinde verilen hükme karşı 21/10/2019 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE;
2- Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
20/01/2011 tarihli, 2010/81 Esas ve 2011/11 karar sayılı ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 13/01/2015 tarihli, 2014/20986 Esas, 2015/201 Karar sayılı ilamı ile sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine karar verilerek hüküm bozulduğundan, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarı üzerinden infazın yapılması gerektiği dikkate alınmaksızın, sanığın neticeten 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, temyize konu hükmün sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesinin sanık lehine kazanılmış hak oluşturacağı gözetilerek, hükmün (4). paragrafının devamına gelmek üzere “20/01/2011 tarihli, 2010/81 Esas ve 2011/11 karar sayılı hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarı sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca, sanık hakkında tayin edilen 5 ay hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince 150 gün adli para cezasına çevrilmesine, sanığın sosyal, ekonomik ve şahsi durumu nazara alınarak TCK’nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü takdiren 20 TL’den paraya çevrilerek 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 3.000 TL adli para cezasının infaz aşamasında gözetilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.