Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10520 Esas 2019/17383 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizin 27.11.2012 tarih 2012/8223 esas ve 2012/25331 karar sayılı kararında “Sanıklar ... ve ... hakkındaki 25.06.2002 gün ve 2000/940-2002/474 sayılı hükmün kesinleşmesinden sonra aynı dosyada sanıklar ... ve ...’a ilişkin ilk hükmün, bu sanıklar tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 15.11.2005 günlü kararı ile, 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca değerlendirme yapılması için bozulması üzerine ... ve ... hakkındaki önceki hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin ve bozma üzerine yapılan yargılama sonunda... hakkındaki 15.09.2006 gün ve 2006/21-507 sayılı hükmün kesinleşmesinden sonra aynı dosyada sanıklar ..., ... ve ...’a ilişkin bu ikinci hükmün, bu sanıklar tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.10.2008 günlü kararı ile, sanıkların suçu işlediğini kabulde ve nitelendirmede yasaya aykırı bir yön bulunmadığı belirtilerek, spatulanın anahtar gibi kullanılarak kapının açıldığına dair deliller gösterilip tartışılmadan hüküm verilmesi, ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması ve sanıklar hakkında aynı Yasanın 53. maddesinin uygulanmaması nedenleriyle bozulması üzerine ... hakkındaki 15.09.2006 günlü hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.09.2007 tarih ve 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi ... ve ... hakkındaki temyiz edilmeden kesinleşen 25.06.2002 tarihli hüküm, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez. ... hakkında verilen hüküm ise ancak kanun yararına bozma yasa yolunun konusu olabilir. Haklarında verilen hükümler kesinleşmiş olan ..., ... ve ...’ın tekrar yargılanma sürecine dahil edilerek, temyize konu 18.12.2009 tarihli hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir. Bu nedenlerle; ..., ... ve ...’ın hakkında yeniden kurulan bu hükme yönelik, konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak REDDİNE” şeklinde karar verilmesine rağmen ilk derece mahkemesinin sanıklar hakkında bozma kararı verilmişçesine yeni bir esasa kaydedip 01.10.2015 tarihinde verilen karar hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün bulunmadığından, sanıklar ... ve ...’in temyiz isteminin İNCELENMEKSİZİN MAHALLİNE İADESİNE, 02/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.