12. Ceza Dairesi 2017/5199 E. , 2020/4694 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1-Sanıklar ... ve ..., hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümle, TCK"nın 62, 53, CMK"nın 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması
2-Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümle, TCK"nın 62, 51/1-3, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar ... ve ... hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar ile sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar ... ve ... hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik, sanıklar müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılan vekilinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği mercince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık ...’ın mahkumiyetine yönelik, sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresi içinde herhangi bir yükümlülük yüklenmeden geçirilmesine karar verilirken, uygulanan kanun maddesinin hatalı gösterilmesi ve denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi, denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususlarının kararda belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6 ve TCK’nın 6-7-8. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının ertelemeye ilişkin bendinde yer alan “TCK’nın 51/4” ibaresinin çıkarılarak yerine “TCK’nın 51/6” ibaresinin yazılması ve ilgili bendin devamına “TCK’nın 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen hapis cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceği, TCK’nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
