MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dava konusu taşınmazı 30.12.2014 tarihinde satın aldığını, eski malik ile davalı arasında 01.11.2012 başlangıç tarihli on yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, 16.01.2015 tarihli ihtarname ile dava konusu taşınmazı işyeri ihtiyacı için satın aldığını ve kiralananı tahliye etmesi gerektiği hususu ihtar edilmesine rağmen tahliye etmediğini belirterek davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davalının dava konusu taşınmazdan ihtiyaç nedeni ile tahliyesine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının yargılama giderine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
6100 sayılı HMK’nın 297. maddesine göre, tarafların yargılama sebebiyle yaptıkları masrafın ne kadar olduğu, bunun ne kadarının harç ne kadarının diğer masraflar olduğu, masraflardan kimin ne kadarından sorumlu olacağı hükümde tek tek açıklanmalıdır.
Mahkemece, davacı tarafından peşin olarak 12.80.-TL başvuru harcı, 1.229.58.-TL peşin harç yatırmış olmasına rağmen, yargılama giderlerinin ilama eklenmemesi doğru görülmemiştir.
3-)492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 22. maddesine göre; Davadan feragat veya davayı kabul veya sulh, muhakemenin ilk celsesinde vuku bulursa, karar ve ilam harcının üçte biri, daha sonra olursa üçte ikisi alınır.
O halde, Mahkemece; 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 22. maddesi uyarınca davalıdan harç tahsili gerekirken; yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3. bendindeki " Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 4.918.32.-TL karar ve ilam harcından peşin alınan 1.229.58 TL harcın mahsubu ile eksik kalan 3.688.74 TL nin davalıdan tahsiline" söz ve rakamlarının çıkartılmasına, yerine "Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 3.278.88.-TL karar ve ilam harcından peşin alınan 1.229.58 TL harcın mahsubu ile eksik kalan 2.049.30 TL nin davalıdan tahsili ile Hazineye irad kaydına" ifadesinin yazılmasına, 5. bendindeki " Davacı tarafından yapılan 877.40 TL (Harç/Posta) yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" söz ve rakamlarının çıkartılmasına, yerine " Davacı tarafından yatırılan 12.80.-TL başvuru harcı, 1.229.58.-TL peşin harç, keşif bilirkişi ücreti mahkeme yolluğu ve tebligat gideri 877.40.-TL toplamı 2.119.78.-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" yazılması suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi uyarınca karar tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.