Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Takip dayanağı iş mahkemesinin ilamında "Davanın kısmen kabulü ile brüt 1400 YTL ücret,brüt 500 YTL ikramiye, brüt 129,61 YTL sosyal yardım alacağının toplu iş sözleşmesinde belirlenen ödeme tarihinden itibaren işleyecek en yüksek işletme kredisi faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, brüt 102,17 YTL fazla mesai alacağının dava tarihinden itibaren, işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya  verilmesine, genel kesintilerin ödeme sırasında nazara alınmasına hükmedildiği görülmektedir. Anılan ilamda alacaklı yararına hükmedilen ücretin brüt olarak belirlendiği genel kesintilerin ödeme sırasında nazara alınmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda 193 sayılı  Gelirler Vergisi Kanunu"nun 94.maddesi gereğince ücretten kesilmesi gereken vergiler ve sigorta primlerinin ilgili kamu idaresine ödenmesi zorunluluğu borçlu işverene aittir. Bir başka deyişle, alacaklı ilam konusu bedelden bu kesintilerin düşülmesinden sonra kalan net miktar için ilamlı takip yapabilir. Mahkemece yapılacak iş yukarıda belirlenen esaslar çerçevesinde Yargıtay denetimine elverecek şekilde bilirkişiden ek rapor alarak sonucuna göre karar verilmesinden ibarettir. Bu ilkelere aykırı bilirkişi raporu esas alınmak sureti ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 18.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.