Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4889 Esas 2019/15517 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4889
Karar No: 2019/15517
Karar Tarihi: 15.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4889 Esas 2019/15517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanığa yapılan tebliğin usulsüz olduğu gerekçesiyle sanık, temyiz süresinde olduğu kabul edilerek, mahkumiyet hükümleri bozulmuştur. Sanığın eylemine uyan kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 116/2 ve 151/1 maddeleridir. Ayrıca, aynı kanunun 66/1-e maddesi gereği hesaplanan 8 yıllık asli zamanaşımı süresi, sanık hakkında mahkumiyet hükmü verildiği tarihten inceleme tarihine kadar geçmiştir. Bu sebeple 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi gereği sanık hakkında açılan davalara düşürme kararı verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/4889 E. , 2019/15517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen kararın sanığın son bildirdiği adreste birlikte oturduğu annesine yapılan tebliğin, sanığın tebliğ tarihi itibariyle cezaevinde olması nedeniyle usulsüz olduğu, kaldı ki gerekçeli kararda temyize başvurma süresinin ‘tebliğden/tefhimden sonra 7 gün içinde’ şeklinde gösterildiği görülmekle, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın kilit kırıp iş yerine girerek malzeme çalmak şeklindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 116/2, 151/1. maddelerinde tanımlanan suçlar için öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e maddesine göre hesaplanan 8 yıllık asli zamanaşımının, sanık hakkında mahkumiyet hükmünün verildiği 16/06/2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.