13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5794 Karar No: 2019/17347 Karar Tarihi: 28.11.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5794 Esas 2019/17347 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmiştir. Hukuka uygun kanıtlar göz önünde bulundurulduğunda, sanığın temyiz itirazı reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır. Kanunlar açısından ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 Sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesinleşmekte olup, bu nedenle mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasının temyizi mümkün değildir. Hırsızlık suçuna ilişkin olarak ise Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilmiş olsa da, hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi gerekmektedir. Kanunlar açısından bu kararda 5237 Sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 Sayılı CMUK'un 317. maddesi önemlidir.
13. Ceza Dairesi 2019/5794 E. , 2019/17347 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezalarının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde; Hırsızlık suçundan verilen hükümde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.