Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7575 Esas 2019/16639 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7575
Karar No: 2019/16639
Karar Tarihi: 27.11.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7575 Esas 2019/16639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevini yapmama ve hakaret suçlarından dolayı mahkum edilmiştir. Temyiz süresinde olmadığı kabul edildikten sonra yapılan incelemede, suçlamaların kanıtlanarak doğru şekilde nitelendirildiği ve kanunlara uygun şekilde işlendiği sonucuna varılmıştır. Hakaret suçundaki savunması kabul edilmemiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Görevi yapmama suçunda ise, ilk mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilip lehine bozulmuştur. Ancak, denetim süresi içinde yeniden suç işleyen sanığın cezası adli para cezasına çevrilmediği ve bu nedenle kanuna aykırı bir işlem yapıldığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte, bu aykırılığın düzeltilebilecek nitelikte olduğu düşünüldüğünden hüküm düzeltme yoluna gidilerek, sanığın 3740 TL adli para cezası ödemesi ve bu cezanın 24 eşit taksitte tahsil edilmesi hüküm altına alınmıştır. Kanun maddeleri olarak, görevi yapmama suçu için CMK'nın 231/11. maddesi ve hükmün açıklanması sırasında cezayı aleyhe değiştirme yasağına ilişkin CMUK'un 1412 sayılı 326/son maddesi öne çıkmaktadır.

18. Ceza Dairesi 2018/7575 E. , 2019/16639 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanığın 09/03/2018 tarihli süre tutum dilekçesi verdiği anlaşıldığından temyizin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşıldığından,
a) Hakaret eylemine ilişkin olarak sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
b) Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde ise;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/02/2016 tarih ve 2014/8-71 Esas, 2016/42 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin ilk hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece lehe bozulmasından sonra, 6 ay 7 gün hapis cezası şeklindeki açıklanması geri bırakılan ikinci hükmün, sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması sırasında ""cezayı aleyhe değiştirme"" yasağı gözetilmeden, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesi suretiyle, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,

Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 27/01/2011 tarihli ilam doğrultusunda “sonuç cezanın 3740 TL adli para cezası olarak belirlenmesi ve sanığa verilen adli para cezasının 24 eşit aylık taksitlerle tahsiline” biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.