Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/8331 Esas 2016/1798 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya vermiş olduğu malzeme ve hizmet bedelinin tahsili amacıyla takip başlattığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline ve alacağın %20"si oranında icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin fatura konusu mal ve hizmeti teslim almadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, takip dayanağı olan faturaların ödemeye karine teşkil eden kapalı fatura niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 08/02/2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

- MUHALEFET ŞERHİ-

Taraflar arasındaki uyuşmazlık davalının takibe yönelik itirazının iptaline ilişkindir.
Davacı faturalar nedeniyle alacaklı olduğunu beyan ederken, davalı malı teslim almadığı savunmasında bulunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde faturaların “kapalı fatura” olması nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Takibe dayanak teşkil eden faturaların kapalı olduğu hususunda bir uyuşmazlık yoktur. Kapalı faturanın satış bedelinin peşin alındığına karine teşkil ettiği hususunda da bir ihtilaf bulunmamaktadır.
İhtilaf, kapalı faturaya rağmen malı teslim almadığını söyleyen tarafın bu karineden yararlanıp yararlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Karine, mevcut bilinen vakıalardan hareketle bilinmeyen bir durum hakkında varsayım üretmektir. Lehine karine bulunan kişiyi ispat yükümlülüğünden kurtarmak gibi sonuç doğurur. Ne var ki, karine sonuçlarından yararlanmak için bununla çelişkili beyanda bulunulmaması işin doğası gereğidir.
Dava konusu vakıada davacı, mal tesliminde bulunduğunu iddia ederken, davalı, herhangi bir mal almadığını beyan ederek; lehine olan “peşin satış” karinesini bertaraf etmiştir. Dolayısıyla, “mal teslim almadım” diyen taraf için “aldığı” malın bedelini peşin ödemiştir gibi bir varsayımla hukuki sonuç çıkarmak işin doğasına aykırı olduğu gibi genel mantık kurallarıyla da izahı güç bir durum yaratmaktadır.
Tüm bu gerekçelerle, dava konusu faturaları defterine işlediği halde ödeme savunmasını ispatlayamayan davalı aleyhine kabul kararı verilmesi gerekirken ret yönünde hüküm tesis eden mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun onama yönündeki görüşüne katılmıyorum.