Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/266 Esas 2017/1310 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/266
Karar No: 2017/1310
Karar Tarihi: 09.02.2017

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/266 Esas 2017/1310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin alacağı, ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesini istedi. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına aldı. Ancak bu karar taraflar tarafından temyiz edildi ve Daire tarafından bozuldu. Mahkeme, dosyada bulunan belgelere göre davacının emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını ispat edemediği gerekçesiyle bozma kararına karşı direndi. Direnme kararı da davacı tarafından temyiz edildi ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, davacının işten ayrılma nedeninin emeklilik olduğunu gösteren delillerin bulunduğunu belirttiği için direnmenin yerinde olmadığına karar verdi ve dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesini kararlaştırdı. Kanun maddeleleri: 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun geçici ikinci maddesi, 6352 sayılı kanunun 40. maddesi.

9. Hukuk Dairesi 2017/266 E. , 2017/1310 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin alacağı, ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Yerel mahkeme kararının taraflar tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 04.12.2013 gün 2011/44221 Esas, 2013/31887 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, dosyada fotokopisi bulunan 31/08/2008 tarihli ibranamede "işten ayrılış şekli kısmında istifa" yazılı olduğu ve ayrıca yine dosyada fotokopisi bulunan davacıya ait dilekçede" iç proje kendi isteğimle ayrıldım. Alacağım yoktur." yazılı olduğu tespit edilmiştir. Her iki fotokopi belgede emeklilik nedeniyle işten ayrıldığına dair bir beyan bulunmadığı, bununla birlikte davacının 31/08/2008 tarihinden daha sonra davalı şirketten 22/09/2008 tarihinde Sosyal Güvenlik Kurumu Sigortalı Hesap fişi aldığı ve Sosyal Güvenlik Kurumuna 22/09/2008 tarihinde emeklilik için başvuruda bulunduğu, Davacının 31/08/2008 tarihinde emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını somut delillerle ispat edemediği gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Davacı işçinin verdiği tarihsiz dilekçe ve 31.08.2008 tarihli ibrada istifaen işten ayrıldığı belirtilmiş ve Mahkemece bu nedenle kıdem tazminatının reddine karar verilmiş ise de 22.09.2008 tarihinde işyerinden hesap kesim fişi alıp 23,09.2008 tarihinde Kuruma başvuran davacıya 01.10.2009 itibarıyla yaşlılık aylığı bağlandığı gözetildiğinde istifa dilekçesinin emekli olmak amacıyla verildiği sonucuna ulaşılmaktadır. Davacının kıdem tazminatı talebinin bu nedenle kabulü gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde reddedilmesi bozmayı gerektirmiştir." gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olduğu, tarihsiz dilekçede davacının kendi isteğiyle ayrıldığını belirtmesi ve matbu ibranamede işten ayrılış şekline ilişkin açıklamada el yazısıyla "istifa" yazmasının davacının emeklilik nedeniyle işten ayrılmadığını göstermeyeceği, davacının işten ayrılmadan önce yaşlılık aylığına hak kazandığı konusunda Sosyal Güvenlik Kurumundan yazı aldığı, davacının işten ayrılma iradesinin emekliliğe dayandığı bu nedenle direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"na GÖNDERİLMESİNE, 09/02/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.