Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/210 Esas 2017/1309 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)


DAVA :Yerel mahkeme kararının davalılar tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 27.01.2015 gün ve 2014/37160 Esas, 2015/2348 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozmadan sonra yapılan yargılamanın ilk duruşmasında davacı vekilinin davacıya ait işyeri giriş ve çıkışlarını gösteren çizelgelerin mahkemeye ibraz edildiği, bu kayıtların bozma öncesi alınan bilirkişi raporunda tartışılan hususlarla paralellik gösterip göstermediği konusunda ek rapor alındığı ve parmak izine bağlı giriş çıkış kayıtlarının önceki raporla paralellik gösterdiği gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Somut olayda, davalı işyerinde elektrik dağıtım şebekesinin arıza, onarım ve bakım işi kapsamında teknik eleman olarak çalışan davacının mahkemece, fazla çalışma ücreti talebinin kabulüne karar verilmişse de , tanık beyanlarından davalı işyerinde fazla mesai yapıldığını söylemek mümkün değildir. Davacı tanıklarının ortak beyanlarından davalı işyerinde 3"lü vardiya ile çalışıldığı sabit olup, tanıklar vardiya haricinde, arıza ve bakım işi çıktığında, davacının ekstra mesai yaptığını beyan etmişlerdir. Ancak, bu anlatımlar, davacının haftada kaç gün ve ne kadar saat fazla çalıştığını tespit için ispata elverişli değildir. Açıklanan nedenlerle, mahkemece ispatlanamayan fazla çalışma ücreti alacağının reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır” gerekçesi ile verdiği bozma kararı sonrası mahkemece “…yeni esas üzerinden alınan ek raporda ortaya çıkan miktarın sadece parmak izlerine itimat çerçevesinde ortaya çıkması ve tanık beyanlarının da fazla çalışmayı desteklemesi nazara alınmak kaydıyla davacının fazla çalışma yaptığı kanaatine” varıldığı şeklinde yeni bir gerekçe ile karar verildiği anlaşılmaktadır. Bozma sonrası verilen kararın yeni bir hüküm olup olmadığının değerlendirilmesi ile temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 09.02.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.