Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/20352 Esas 2019/6457 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki 6183 sayılı yasaya dayalı olarak açılan menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, dava dışı Doğpaş ... Ltd.Şti"nin vergi borcu nedeni ile anılan şirketin müvekkil banka nezdinde bulunan mevduat hesabındaki paraya haciz uygulandığını, ancak para üzerinde bankanın öncelikli rehin hakkı bulunduğunu, süresinde itiraz edilmediğini belirterek, müvekkilinin borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, süresinde itiraz edilmediğinden borcun davacı uhtasinde sayılması gerektiğini belirterek haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacı bankanın e-haciz öncesi kurulan rehin sözleşmesi sebebiyle, borçlu Doğpaş ... Ltd.Şti"den alacağı kapsamında mevduatı elinde tutma takas ve mahsup yetkisi bulunduğu, davacının 5.293,82 TL üzerinden 34288 nolu talebe konu miktar yönünden davacının borçlu olmadığının anlaşıldığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere mahkeme kararının gerekçesinde ve değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, 21/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.