2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4846 Karar No: 2019/15495 Karar Tarihi: 15.10.2019
Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4846 Esas 2019/15495 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraza tabi olmadığı ve temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle sanığın temyiz dilekçesini itiraz niteliğinde kabul ederek, itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline iade etmiştir. Ancak, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Sanığın temyiz dilekçesinde belirttiği gibi, katılan kurum zararını ödediğini ve delillerini sunamadığını belirtmesi üzerine, ödenen miktarın bilirkişinin hesapladığı normal bedeli karşılaması halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, ödenmediğinin bildirilmesi halinde ise sanığa ceza verilmesine karar verilerek eksik inceleme yapıldığı ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesinin 5. fıkrası, 12. fıkrası ve 264. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/4846 E. , 2019/15495 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Doğrudan sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın öğrenme üzerine sunduğu 06/11/2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede; 1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın temyiz dilekçesinde katılan kurum zararını ödediğini, belge sunması gerektiğini bilmemesi nedeniyle delillerini sunamadığını belirtmesi ve dilekçesinin ekinde bilirkişinin tespit ettiği vergili ve cezasız miktar olan 3.732,19 TL tutarında paranın Ziraat Bankasına katılan kurum hesabına yatırıldığına dair 29.11.2013 tarihli ödeme dekontlarının aslını sunması karşısında katılan kurumdan 10.01.2011 tarihli kaçak/usulsüz elektrik tespit tutanağı nedeniyle oluşan vergili ve cezasız zararının ödenip ödenmediği sorularak ödenen miktarın bilirkişinin hesapladığı normal bedeli karşılaması halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, ödenmediğinin bildirilmesi halinde ise "sanığa, bilirkişinin hesapladığı 3.732,19 TL olan katılan kurum zararını gidermesi durumunda, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" ilişkin bildirimde bulunularak ve ödemesi için makul bir süre verilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.