MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/12/2014 tarih ve 2013/419-2014/500 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin İstanbul-... yönünde gidiş dönüş uçak bileti aldıklarını, bagajlarının ...’da kendilerine teslim edilmediğini, iş gezisi için gittikleri bu yerde toplantılar için takım elbise ve sair kıyafetler almak zorunda kaldıklarını, valizlerinin ancak dönüş tarihi olan 24.03.2013 günü teslim edildiğini, bazı toplantıları kaçıran müvekkillerinin aynı zamanda alış veriş yapmak için zaman kaybettiğini ileri sürerek maddi ve manevi zararlarının tazminini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sorumluluğunun olmadığını, kabul anlamına gelmemek kaydı ile uluslararası taşımacılıkta sorumluluğun sınırlı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacıların bagajlarını geç teslim aldıkları, bu süre içinde davacıların satın aldıklarını belirttikleri ürünlerin her zaman ve doğal olarak davacıların kullandığı ürünlerden olduğu, bu eşyaların alınması nedeni ile önceki eşyaların kullanılmasına engel bir halin de olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz reddi gerekmiştir.
2- Dava, uluslararası havayolu ile taşıma sözleşmesinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Dava konusu uyuşmazlığa uygulanacak Montreal Sözleşmesinin 18/1. maddesi uyarınca taşıyıcı, kayıtlı bagajın tahribi, kaybı veya hasara uğraması halinde doğan zarardan ve 19. maddesi uyarınca hava taşımasındaki yolcu, bagaj veya eşyanın gecikmesinden doğan zarardan, sorumlu olacaktır. Taşıyıcının sorumluluğu gerçek zarar miktarı kadar olmakla birlikte sorumluluk tutarı sözleşmenin 22. maddesinde belirtilen meblağla sınırlıdır. Somut olayda; davacıların bagajları varma yeri olan ...’ya zamanında ulaştırılamamış, ancak 4 gün sonra ve dönüş tarihi olan 27.03.2013 tarihinde davacılara hasarsız olarak teslim edilmiştir. Mahkemece, yukarıdaki özetten de anlaşılacağı gibi, bagajın geç teslimi nedeniyle davacılarca satın alınan iç çamaşırı, gömlek, pantolon, ceket, kemer gibi eşyaların bagaj içindeki eski eşyaların kullanımına
engel olmadığı, yeni satın alınan eşyaların davacılarca kullanımına devam edilecek olması sebebiyle gerçek bir maddi zararın oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, davacıların varma yeri olan ...’da bagajlarını zamanında teslim alamamış olmaları nedeniyle gündelik ihtiyaçları yönünden alış veriş yapmak zorunda kalmalarının maddi bir zarar oluşturduğunun kabulü gerekir. Bununla birlikte satın alınan ürünlerin davacıların aktifinde kaldığı gözetilerek mahkemece uygun bir hakkaniyet indirimi de yapılmak suretiyle gerçek zararın miktarı tespit edilmeli, bu meblağın davalı taşıyıcının sorumlu olduğu üst limitin altında olup olmadığı yönünden bir değerlendirme yapılmalı, gerçek zarar davalı taşıyanın sorumluluk üst limitinin altında ise gerçek zarara, gerçek zararın sorumluluk üst limitini aştığı durumda ise taşıyıcının üst limit miktarınca sorumlu tutulmasına karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış kararın bu nedenle davacılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 27/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.