Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3690 Esas 2019/13892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede hırsızlık suçuna konu araca verilen zarardan bahisle mala zarar verme suçunun oluştuğu belirtilerek, ilgili sevk maddeleri de gösterilerek dava açılmış olmasına karşın, mahkemece verilen hükümde bu hususta herhangi bir karar verilmediği anlaşılmakla, mahallinde beraat kararı verilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Sanığın suç tarihindeki eyleminin TCK’nun 142/1-b bendinde tanımlı suçu oluşturduğu gözetilmeden, TCK’nun 142/1-e bendinden hüküm kurulması, her iki bendin öngördüğü ceza miktarının da aynı olması nedeni ile sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın adli sicil kaydında bulunan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/55 Esas, 2011/54 Karar sayılı, ... kesinleşme tarihli 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas olması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağı, kime ve nasıl yükletileceği düzenlenmiştir. Buna göre iştirak halinde her bir sanığa yalnızca sebebiyet verdiği yargılama giderleri ayrı ayrı yükletilerek, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken, “24 TL davetiye, 609 TL adli tıp gideri olmak üzere toplam 633,00 TL yargılama giderinin sanıklardan tahsili ile hazineye irat kaydına” biçiminde karar verilmek suretiyle hüküm kurularak 5271 sayılı CMK"nun 326/2 maddesine aykırı davranılması,
2-Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş; sanık ...’nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak "Sanıkların sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları suretiyle yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline" cümlesinin eklenmesi suretiyle ve TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hükümlerden bütünüyle çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarih ve 29543 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 8/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK’nun 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.