Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/5064 Esas 2016/3298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 06/04/2010 gününde verilen dilekçe ile 6831 sayılı Kanun"a aykırılık nedeni ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/09/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... ve davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 07/04/2009 tarihinde düzenlenen suç tutanağına göre davalının orman alanından açma yaptığını belirterek uğramış olduğu maddi zararın tazminini talep etmiştir.
Mahkemece, davalıların işgal ve faydalanma eylemi gerçekleştirerek idareyi zarara uğrattıkları belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalı ..."in... Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/529 esas, 2013/546 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonunda 6831 sayılı Kanun"un 93/1. maddesi uyarınca işgal ve faydalanma suçundan mahkumiyetine hükmedildiği, aynı Kanun"un 93/2 maddesi uyarınca da eylemin kesinleşmiş orman sınırları içinde gerçekleşmesi nedeni ile artırım uygulanarak verilen cezanın temyiz edilmeden kesinleştiği, artırım maddesinin yeniden açma sureti ile işgal ve faydalanmadan dolayı olmadığı anlaşılmaktadır.
Davaya konu orman alanında davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair hakkında kesinleşmiş bir mahkûmiyet hükmü olmadığı gibi bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Ceza dosyasında yapılan keşif sonucunda; davaya konu yerde ağaç kesme ve diri örtü sökme olmadığı, davalının açma yapmaksızın işgal ve faydalanmada bulunduğu belirlenmiştir. Şu halde; davalının 6831 sayılı Kanun"un 114. maddesi uyarınca ağaçlandırma giderinden sorumluluğuna karar verilemez. Açıklanan nedenlerle davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.